คำว่าแค้มพ์ในที่นี้หมายถึงค่ายสำรวจ คณะวิศวกรรมศาสตร์ มหาวิทยาลัยเชียงใหม่ ทั้งชั่วคราวและถาวร รวมทั้งสิ้น 5 แห่งคือ
ชาวแค้มพ์คือพวกเราทุกคนที่ไปเข้าค่ายสำรวจ นับตั้งแต่นักศึกษาภาควิชาวิศวกรรมโยธาชั้นปีที่ 3 (และรวมทั้งชั้นปี4 ด้วยในรุ่นแรกๆ แต่ภายหลังถูกตัดออกไป เนื่องจากการเปลี่ยนแปลงของหลักสูตร) ครู และเจ้าหน้าที่ธุรการ
ผู้เขียนจำได้ว่า เคยเข้าแค้มพ์ค่ายสำรวจชั่วคราวทั้ง 4 แห่งรวมกัน 8 ครั้ง และค่ายสำรวจถาวร ตั้งแต่ปีพ.ศ.2520 จนถึงปีพ.ศ.2539 (ซึ่งเป็นปีเกษียณอายุราชการของผู้เขียน) อีกไม่น้อยกว่า 10 ครั้ง
จากความทรงจำ(ซึ่งอาจมีสิ่งใดขาดตกบกพร่องหรือหลงลืมไปบ้างไม่มากก็น้อย) ผู้เขียนจะพยายามเล่าเรื่องสนุกๆมาเล่าสู่กันฟัง แต่ถ้าเป็นเรื่องที่อาจไปกระทบกระเทือนจิตใจของใครบางคนเข้า ทำให้เขาไม่พอใจ ก็จะผ่านไปไม่นำมาเล่า ณ ที่นี้
ชื่อของตัวบุคคลในเรื่องเล่าทั้งหมดนี้จะไม่ใช้ชื่อจริง แต่อาจใช้ชื่อเล่นหรือฉายาที่คนอื่นเรียกขาน รวมทั้งชื่อที่เป็นคำอื่นในความหมายเดียวกัน
หวังว่าเรื่องเล่าต่างๆที่ผู้เขียนนำเสนอ ณ ที่นี้ คงให้เนื้อหาสาระ ตลอดจนความรื่นรมย์ แก่ผู้อ่านได้บ้างไม่มากก็น้อย
หมายเหตุ : ผมต้องกราบขออภัยอ.ดอกบัวท่านเป็นอย่างยิ่งที่ได้ใช้ท่านเป็นตัวเอกในละคร “เรื่องเล่าชาวแค้มพ์”หลายต่อหลายเรื่อง แต่ไม่มีความหมายหรือเจตนารมย์ในทางดูหมิ่น ดูแคลนท่านแต่อย่างไร วัตถุประสงค์ก็คือเพื่อเล่าสู่กันฟัง และคลายเครียดไปพร้อมๆกันด้วย
