ค่ายตชด.แม่แตงนี้มีชื่อเต็มว่า “กองบังคับการ การฝึกการรบพิเศษที่5, ตชด แม่แตง” ซึ่งมีชื่อของค่ายอันเป็นนามมงคลว่า “ค่ายนเรศวร” มีหน้าที่หลัก 2 ประการคือ 1) เป็นหน่วยงานที่ให้การฝึกแบบการรบพิเศษ แก่หน่วยงานต่างๆในสนง.ตำรวจแห่งชาติ และ2) ทำการสู้รบกับกองกำลังผกค.ในพื้นที่ต่างๆบริเวณภูเขาภาคเหนือที่มีอาณาเขตติดต่อกับประเทศเพื่อนบ้านอยู่ในขณะนั้น
วันหนึ่งในช่วงเข้าแค้มพ์ครูฝึกของตชด.มาชวนให้พวกอาจารย์เราเข้าร่วมหรือร่วมฝึก “การซุ่มโจมตีระหว่างกองกำลังผกค.กับเจ้าหน้าที่ตชด.ในป่าใกล้ค่ายฯ เริ่มตั้งแต่ตี 3 จนกว่าจะเสร็จการฝึกเวลาประมาณ 7 โมงเช้า” ซึ่งน่าสนใจมากและไม่มีอันตรายใดๆ
คงมีอ.ดอกบัวเจ้าเก่าเพียงคนเดียว ที่แสดงความจำนงขอเข้าร่วมฝึกด้วย
ตามสถานะการณ์สมมุติอาจารย์ท่านดังกล่าวจะเป็นผกค.(สมมุติ) ที่กำลังจะเข้าไปปลุกระดมชาวบ้านในหมู่บ้านแห่งหนึ่ง และต้องปะทะกับกองกำลังของตชด.ที่อยู่บริเวณพื้นที่ดังกล่าวพอดี
ฝ่ายเจ้าหน้าที่ตชด.แต่งตัวตามแบบดังที่ใช้อยู่ในการรบโดยทั่วไป มีกำลังประมาณ 1 หมู่ พร้อมด้วยอาวุธ ยุทโธปกรณ์และกำลังบำรุงเต็มอัตราศึก
ส่วนฝ่ายสหายผกค.นั้นแต่งตัวตามแบบของเขาด้วยกำลัง 1 หมู่เท่ากัน พร้อมอาวุธครบมือ
การรบใช้กระสุนหลอก พร้อมวิทยุสื่อสารแบบWalkie-Talkieแผ่นที่เข็มทิศและพลุสัญญาณส่องแสงฯ
ครูฝึกฯเล่าให้พวกเราฟังว่า เป็นการซ้อมรบที่มีความสมจริง และสนุกมาก
แต่ไม่มีใครรู้ว่าอ.ดอกบัวท่านสนุกด้วยหรือเปล่า เพราะหลังจากกลับมาถึงบ้านพักในชุด(ผกค.สมมุติ)เดิม ก็เข้านอนทันทีโดยไม่ย่อมอาบน้ำอาบท่า ทานอาหารแต่อย่างใด จนตื่นขึ้นมาทานอาหารเย็นด้วยกันตอน 6 โมงเศษ โดยไม่ยอมเล่าอะไรให้พวกเราฟังเลย