โครงงานทางวิศวกรรมศาสตร์นี้มีวัตถุประสงค์เพื่อศึกษาศักยภาพของการนำกากและขี้เถ้าของหินน้ำมันมาเป็นส่วนผสมในงานคอนกรีตจาก 3 จุดที่ทำการเก็บตัวอย่าง โดยศึกษาถึงผลของกากและขี้เถ้าต่อการพัฒนากำลังอัดของมอร์ตาร์ โดยงานวิจัยได้แบ่งใช้กากที่ผ่านการเผาแบบ Gasification ที่อุณหภูมิ 6000C และขี้เถ้าที่ผ่านกระบวนการเผาแบบให้ความร้อนโดยตรงที่อุณหภูมิ 1,0000C แล้วนำมาบดให้มีขนาดเล็กกว่า 38ไมครอน (ร่อนผ่านตะแกรงเบอร์ 400) จากนั้นนำมาทดสอบตามมาตรฐาน ASTM C109 การทดสอบหากำลังอัดของซีเมนต์ของมอร์ตาร์ โดยได้กำหนดค่าอัตราส่วนน้ำต่อซีเมนต์ไว้ที่ 0.5 และค่าโต๊ะการไหลไว้ที่ร้อยละ 105-115 พบว่ากากและขี้เถ้าของหินน้ำมันให้กำลังอัดในระยะแรกค่อนข้างช้าแต่จะให้กำลังสูงระยะหลัง ซึ่งเป็นไปตามลักษณะของวัสดุปอซโซลาน โดยอัตราการเกิดปฏิกิริยาขึ้นอยู่กับสัดส่วนการแทนที่ซีเมนต์ปอร์ตแลนด์ของกากและขี้เถ้าหินน้ำมัน อีกทั้งพบว่าที่ระยะการบ่ม 56 วัน ได้ให้ค่าที่ใกล้เคียงกับมอร์ตาร์ชุดควบคุมและยังสามารถพัฒนากำลังอัดต่อไปอีก
